Poniżej parę zdjęć z Solo. Wszystkie zdjęcia zrobione we wrześniu 2012.
06, 07, 08 - zdjęcia z kampusu głównego UNS. Głównie okolice PUSKOM (centrum komputerowego) na tyłach kampusu, gdzie mieści się biuro ds. studentów zagranicznych. Zdjęcie nr 8 zostało zrobione w okolicy przedniej bramy kampusu.
01, 02, 03, 04, 05 - Park Kultury (Taman Budaya) w którym odbywa się wiele przedstawień, koncertów czy wystaw. W oddali i zbliżeniu scena oraz zdjęcia z wystawy studentów UNS (!) o tematyce tradycji i współczesności. Zdjęcia zrobione we wrześniu.
06, 07, 08 - zdjęcia z kampusu głównego UNS. Głównie okolice PUSKOM (centrum komputerowego) na tyłach kampusu, gdzie mieści się biuro ds. studentów zagranicznych. Zdjęcie nr 8 zostało zrobione w okolicy przedniej bramy kampusu.
09, 10, 11 – Nocny bazarek (Pasar malam) w każdy sobotni wieczór nie tylko sprzedaje tradycyjne rzeczy (stare książki też tam są!). Cieszy się sporym zainteresowaniem i mieszkańców i tych nielicznych turystów w Solo.
12, 13 – ulica Slamet Riyadi (niczym warszawska Marszałkowska) i ewenement na skale krajową – nie dość, że jest chodnik, to jeszcze szeroki! Ruch w Indonezji skupia się na pojazdach, pieszymi mało kto się przejmuje. Jedzenie (a także pogawędki ze znajomymu) przy ulicy nie jest niczym nadzwyczajnym, wręcz przeciwnie.
14 – kolejny z soloańskich parków – Taman Sriwedari. Równie kulturalny (ale także rozrywkowy) jak poprzednik. Polecam wyjście na przedstawienie wayang orang. To „ludzka” wersja znanego indonezyjskiego teatru cieni – wayang kulit. Również ulica Slamet Riyadi.
15 – niemal na każdym kroku można się natknąć na różnorodne bramy osiedlowe. Ta, jest z garudą, złotym orłem, będącym symbolem Indonezji. 17 8 45 to data odzyskania niepodległości, a kolejna to data upamiętniająca kolejną rocznicę (teoretycznie na nowo są stawiane co roku). Słyszałam o konkursie na wybór najładniejszej.
