Dzień piąty podróży, 19 września, będzie poświęcony dwóm miastom - Tokio i Kioto.
Trzeci poniedziałek września, w 2011 roku był to właśnie 19 września, to Dzień Szacunku dla Starszych (敬老の日, Keirou no hi), święto państwowe. Od 1966 r. święto (jako państwowe) obchodzone było 15 września, ale w 2003 r. zmieniono mu datę na poniedziałkową, ruchomą. Dzięki temu Japończycy zyskali dodatkowy długi weekend.
Rano, przed odjazdem, wybrałam się na spacer po Asakusie, dzielnicy w której mieszkałam od kilku dni. Zapełniona była zwiedzającymi. Zazwyczaj nie lubię tłumów, ale miło widzieć jak miasto żyje.
Żwawym krokiem, nie myśląc dokąd chcę dojść, ruszyłam przed siebie.
Doszłam do ulicy Denbouin (伝法院通り), turystyczno-handlowej uliczki imitującej uliczkę z okresu Edo (choć może nie w kwestii asortymentu). Ulica wzięła swoją nazwę od świątyni Denbouin, wybudowanej w 1777 r. Zamknięta dla zwiedzających, w środku są kwatery dla głównego kapłana świątyni Sensouji. Świątynia służy również jako miejsce szkoleń dla kapłanów. Podziwiam ich zacięcie, bo patrząc po zdjęciach terenów świątynnych, ostatnią rzeczą jaka by mi przyszłą do głowy byłoby słuchanie kogokolwiek. Jak wygląda świątynny dziedziniec można podejrzeć m.in. na stronie (japońskiej) o Sensouji.
Dodatkowa mapka okolicy: http://goo.gl/maps/jK8yz
CDN
Trzeci poniedziałek września, w 2011 roku był to właśnie 19 września, to Dzień Szacunku dla Starszych (敬老の日, Keirou no hi), święto państwowe. Od 1966 r. święto (jako państwowe) obchodzone było 15 września, ale w 2003 r. zmieniono mu datę na poniedziałkową, ruchomą. Dzięki temu Japończycy zyskali dodatkowy długi weekend.
Rano, przed odjazdem, wybrałam się na spacer po Asakusie, dzielnicy w której mieszkałam od kilku dni. Zapełniona była zwiedzającymi. Zazwyczaj nie lubię tłumów, ale miło widzieć jak miasto żyje.
Żwawym krokiem, nie myśląc dokąd chcę dojść, ruszyłam przed siebie.
Doszłam do ulicy Denbouin (伝法院通り), turystyczno-handlowej uliczki imitującej uliczkę z okresu Edo (choć może nie w kwestii asortymentu). Ulica wzięła swoją nazwę od świątyni Denbouin, wybudowanej w 1777 r. Zamknięta dla zwiedzających, w środku są kwatery dla głównego kapłana świątyni Sensouji. Świątynia służy również jako miejsce szkoleń dla kapłanów. Podziwiam ich zacięcie, bo patrząc po zdjęciach terenów świątynnych, ostatnią rzeczą jaka by mi przyszłą do głowy byłoby słuchanie kogokolwiek. Jak wygląda świątynny dziedziniec można podejrzeć m.in. na stronie (japońskiej) o Sensouji.
Dodatkowa mapka okolicy: http://goo.gl/maps/jK8yz
CDN
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz